Maria Niemirow - Esperanto Dla Wszystkich

T艂umaczenie tekstu z lekcji 31

- Kio okazis al sinjoro Noga,
oficisto en P.Z.G.S.?
Li ne estas, kiel 膲iam 臐is nun, silentema,
timemea kaj ege 臐entila, sed tute alia.
Li parolas la怒te kaj ironie pri oficestro
kaj e膲 pri la 膲efa direktoro. li priridas
kolegojn kaj 臐enerale mokas pri la
tuta mondo. Kial tiel alii臐is?
- Ho! Tio ne estas ja sekreto! Li ludgajnis
grandan monsumon. Milionon!
La sorto ekridetis al li.
La gazeto "Vivo de Varsovio" skribis
pri tio grandan artikolon!
Sed silentu, silentu!
Sinjoro Noga ekparolas!
Miaj ekskolegoj kaj ekskoleginoj!
Mi informas vin, ke de la hodia怒a tago
vi ne havas la honoron
vidi min inter vi.
Se kiu ajn el vi, kiam ajn volus
prunti de mi kion ajn...
do, ne klopodu!
Mi ne donos al vi e膲 unu gro艥on!
Mi ne estas mal艥a臐a! Adia怒!
Li eliris kun fiera mieno.
Post unu tago sinjoro Noga revenis al la oficejo.
Li ne estis ri膲e alivestita,
ne aspektis kiel alilanda bankestro.
Sed tute simple. Ne, ne simple!
Ankora怒 pli malbone!
Kaj havis larmojn en okuloj.
- Li estas freneza! Pro la ri膲eco!
Sed silentu, silentu!
Li volas paroli.
- Karaj kolegoj kaj ankora怒 pli karaj koleginoj!
Mi revenis al vi
kaj 膲iutage mi volas labori kun vi!
Ne, Ne! Vi ne misa怒dis!
Mi ne estas ri膲ulo!
En "Vivo de Varsovio"
oni faris preseraron!
Mia numero ne ludgajnis. Miskompreno!
Co si臋 sta艂o (przytrafi艂o) panu Nodze,
urz臋dnikowi z P.Z.G.S.?
Nie jest, jak zawsze dot膮d, milcz膮cy,
l臋kliwy i ogromnie grzeczny, lecz ca艂kiem inny.
M贸wi g艂o艣no i ironicznie o kierowniku biura
i nawet naczelnym dyrektorze, wy艣miewa
koleg贸w i w og贸le drwi z
ca艂ego 艣wiata.Dlaczega tak si臋 zmieni艂?
- O, to nie jest przecie偶 sekretem! On wygra艂
wielk膮 sum臋. Milion!
Los u艣miechn膮艂 si臋 do niego.
Gazeta "呕ycie Warszawy" napisa艂a
o tym du偶y artyku艂.
Lecz uciszcie si臋, uciszcie si臋!
Pan Noga przemawia!
- Moi byli koledzy i by艂e kole偶anki!
Informuj臋 was, 偶e od dzisiejszego dnia
nie b臋dziecie mieli honoru
widzie膰 mnie w艣r贸d was.
Je艣li ktokolwiek z was kiedykolwiek chcia艂by
po偶yczy膰 ode mnie cokolwiek...
to niech si臋 nie k艂opocze!
Nie dam wam ani jednego grosza!
Nie jestem g艂upi! 呕egnajcie!
Wyszed艂 z dumn膮 min膮.
Po jednym dniu pan Noga wr贸ci艂 do biura.
Nie by艂 bogato przebrany,
nie wygl膮da艂 jak zagraniczny dyrektor banku,
lecz ca艂kiem zwyczajnie. Nie, nie zwyczajnie!
Jeszcze gorzej!
I mia艂 艂zy w oczach.
- On jest pomylony! Z powodu bogactwa!
Lecz uciszcie si臋, uciszcie si臋!
On chce m贸wi膰.
- Drodzy koledzy i jeszcze dro偶sze
kole偶anki! Wr贸ci艂em do was
i chcia艂bym codziennie pracowa膰 z wami.
Nie,nie! Nie przes艂yszeli艣cie si臋!
Ja nie jestem bogaczem!
W "呕yciu Warszawy"
zrobiono b艂膮d drukarski.
M贸j numer nie wygra艂. Nieporozumienie!

Powr贸t


Enkomputigis: Miros艂aw Stein