Anta怒 kelkaj horoj mi vizitis malgrandan
urbon en okcidenta Pollando.
En la urbo estas antikva pre臐ejo
memoranta tempojn longe pasintajn,
estas anka怒 tute nova,tre moderna
lernejo, granda librejo
kaj diversaj elegante aran臐itaj vendejoj.
Anta怒 fenestroj de mia hotela 膲ambro
staris blanka palaco.
Tio estas nove konstruita hospitalo.
En tiu 膲i hospitalo ku艥as mia amikino.
Vespere,reveninte de 艥i,
mi iris al kafejo.
Malgranda kaj tre agrabla ejo.
Tie mi renkonits miajn lernantojn,
junajn geesperantistojn.
Ni inter艥an臐is malgrandajn
donacojn por memoro.
Mi donis al ili cigaredujon,
kosmetikujon kaj monujon.
Ili donacis al mi multajn objektojn.
Jen: inkujo, plumujo, buterujo,
cigaredingo kaj e膲 malnova kandelingo.
Ho, mi forgesis!
Ili donacis al mi anka怒 sabron
de sinjoro Wo艂odyjowski en sarbringo. Vere!
Nun, kiam mi veki臐is, estas frua mateno.
Anta怒 mia fenestro floras pomarboj
kaj pirujoj. |
|
Przed kilkoma godzinami odwiedzi艂am ma艂e
miasto w zachodniej Polsce.
W mie艣cie jest bardzo stary ko艣ci贸艂,
pami臋taj膮cy czasy dawno minione,
jest tak偶e ca艂kiem nowa,bardzo nowoczesna
szko艂a, du偶a ksi臋garnia
i r贸偶ne elegancko urz膮dzone sklepy.
Przed oknami mojego hotelowego pokoju
sta艂 bia艂y pa艂ac.
To jest nowozbudowany szpital.
W tym szpitalu le偶y moja przyjaci贸艂ka.
Wieczorem, powr贸ciwszy od niej
posz艂am do kawiarni.
Ma艂y i bardzo przyjemny lokal.
Tam spotka艂am moich uczni贸w,
m艂odych esperantyst贸w.
Wymienili艣my ma艂e
prezenty na pami膮tk臋.
Ja da艂am im papiero艣nic臋,
kosmetyczk臋 i portmonetk臋.
Oni podarowali mi wiele rzeczy.
Oto: ka艂amarz, pi贸rnik, maselniczka, cygarniczka i
nawet stary lichtarz (艣wiecznik).
Oj, zapomnia艂am!
Podarowali mi tak偶e szabl臋 Pana
Wo艂odyjowskiejgo w pochwie. Naprawd臋!
Teraz, kiedy si臋 ju偶 obudzi艂am, jest wczesny
ranek. Przed moim oknem kwitn膮 jab艂onie
i grusze. |