Maria Niemirow - Esperanto Dla Wszystkich
Tłumaczenie tekstu z lekcji 15
|
Mi ne estas granda, sed mi ne estas ankaŭ malgranda: mi estas de meza kresko. Kaj vi ĉu vi estas granda? Malgranda? Barbara estas dika kaj Maria estas maldika. Diru al mi, ĉu vi ŝatas dikajn aŭ maldikajn librojn? La lumo estas agrabla. La mallumo estas malagrabla. Vi opinias, ke la mallumo povas esti ankaŭ agrabla? Eble. La strato Marszałkowska estas larĝa, la strato Żelazna estas nelarĝa, la strato Świętojańska (ĉe kiu mi loĝas) estas tute mallarĝa. Vi, mia amikino, estas juna, via patrino estas ne juna kaj aktoro Solski estis maljuna. La ŝtono estas malmola. Fraŭlina koro estas mola. La malfreŝa pano estas nemola, ofte eĉ malmola. La malamiko venis en nian urbon. Ni atendis lin. Ne malestimu vian malamikon! Mi estimas mian maljunan profesoron de Esperanto. La libro estas fermita, la fenestro estas nefermita, la pordo estas malfermita. Malfermu la libron kaj fermu la pordon. |
Ja nie jestem duży, lecz nie jestem także mały: jestem średniego wzrostu. A ty, czy ty jesteś duży? Mały? Barbara jest gruba a Maria jest szczupła (dosłownie cienka). Powiedz mi, czy lubisz grube czy cienkie książki? Światło jest przyjemne. Ciemność jest nieprzyjemna. Sądzisz że ciemność może być także przyjemna? Możliwe. Ulica Marszałkowska jest szeroka, ulica Żelazna jest nieszeroka, ulica Świętojańska (przy której mieszkam) jest całkiem wąska. Ty, moja przyjaciółko, jesteś młoda, twoja matka jest niemłoda a aktor Solski jest stary. Kamień jest twardy. Panieńskie serce jest miękkie. Czerstwy chleb jest niemiękki, często nawet twardy. Wróg przybył do naszego miasta. Oczekiwaliśmy go. Nie lekceważ twego wroga! Szanuję swojego starego profesora esperanta. Książka jest zamknięta, okno jest nie zamknięte, drzwi są otwarte. Otwórz książkę i zamknij drzwi. |
PowrótEnkomputigis: Mirosław Stein